Naciąg z zaskoczenia

Szyję sobie kurki. Szyję w moim kąciku szyciowym. Czas mija, pora na kawę. Odstawiam kurki, wstaję. I już mam ruszyć w stronę kuchni, ale coś podświadomie przyciąga moją uwagę. Trwa to ułamek sekundy, gdy do mózgu dociera myśl, że chyba coś wisi pod sufitem. Podnoszę głowę. Tak. Coś tam wisi. Cofam się dwa kroki i moim oczom ukazuje się kółko niczym tamborek z niedbałymi napisami, które - jak podpowiada mi od razu mój spryt detektywityczny - przypominają autografy.

Ja tego nie powiesiłam. Dzieci też nie. Czyli On. Małżonek znaczy.
Po kilku godzinach, gdy podejrzany wraca do domu, ja wracam do tematu:
- Słuchaj, a co to tam wisi w jaskini? (jaskinia - nasze pomieszczenie do pracy - przyp. red.)
- Ale gdzie?
- No na ścianie.
- Na ścianie? Ale co?
- Takie kółko z podpisami. Co to ma być?
- To jest naciąg.
- Jaki naciąg?
- Naciąg na perkusję.
Cisza.

Po chwili:
- Ale że co?
- To takie coś, co chroni perkusję. Przywiozłem z koncertu.
- Jakiego koncertu?
- Deep Purple. Na naciągu są autografu członków zespołu. Nie poznałaś?
Cisza.
Nie, nie poznałam.

Myślę. Naciąg na perkusję w kąciku szyciowym... Jakoś tak głupio. No ale Deep Purple to dość fajny zespół. Dla wielu nawet legendarny. Czyli nie jest źle. To już nic nie mówię.
Wracam wieczorem do kącika szyciowego. Patrzę w górę, a na mnie patrzy naciąg. Patrzę niżej, na pałeczkę perkusisty Mike'a Portnoya (złapać pałeczkę Portnoya na koncercie, to dla fanów progresu jak wygrać w totka). Patrzę w prawo, galeria zdjęć z koncertów, którą sama mężowi zrobiłam. I na końcu spoglądam na moją maszynę.
I myślę sobie, że chyba ja tu nie pasuję...

Tym sposobem wyszło na jaw, że nie tylko ja z zaskoczenia przerabiam nasz dom:)