Pokrowiec na monitor, czyli mój pierwszy pomysł na kredki

Cały czas jestem pod wrażeniem kredek do tkanin, o których odkryciu pisałam ostatnio (tu)... Ale przede wszystkim cieszę się z frajdy, jaką dają dzieciakom. Powstają kolejne dzieła, nadal głównie o tematyce Dnia Babci i Dziadka, bo przed nami jeszcze wizyta u prababci. Gaga zmalowała takie laurkowe podkładki:

Mnie też te kredki korciły straszliwie i tylko szukałam pretekstu, żeby ich użyć...

 I stało się...

Od jakiegoś czasu chciałam uszyć pokrowiec na monitor mojego komputera. Używam go teraz rzadziej i żal było patrzeć, jak sprzęt się kurzy. Ekran ma duży (64 cm szerokości) i zajmuje centralne miejsce na biurku. Miało być więc trochę reprezentacyjne, ale bez zadęcia, z kapką humoru. Tak, żeby pokrowiec wpasował się w całe pomieszczenie, zdominowane przez męsko-muzyczne akcenty.

Motywacja, by w końcu plan zrealizować, przyszła z chwilą reorganizacji pokoju do pracy, w którym od kilku dni stoi także mój Singer. Pomysłów miałam kilka, ale tylko ten z wykorzystaniem kredek wydawał mi się godny uwagi. No tak. przecież szukałam pretekstu. Trochę krojenia, szycia i przede wszystkim rysowania. I jest:))) Mój własny zawsze wyłączony telewizor.

Inspiracją był telewizor, który mieliśmy w domu w latach 80. Pamiętam, że po prawej stronie miał przycisk włączenia (właśnie czerwony), kilka przycisków programowych i jakieś suwaki. I mój pokrowiec też tak ma:)

Jest pełnia zadowolenia:)))

A na koniec dla bardziej zainteresowany krok po kroku:

Na ekranie może znaleźć się wszystko, także nas na pewno czeka zmiana kanału. Ale to za jakiś czas.