Kura domowa, przerośnięta, nie na rosół

Ja nie wiem, co mnie wzięło w tym roku na te kury. Nie na zające, nie na jajeczka, tylko kury. I nie wiem, dlaczego uparłam się uszyć kurę dorodną. Widziałam przecież takie śliczne, fikuśne, bajkowe, no cudne po prostu kurki. I w dodatku od razu z szablonem, instrukcją, jak zrobić. Ale nieeee... Ja postanowiłam stworzyć kurę dorodną, rosołową. W zasadzie już nawet przerośniętą, co to się na rosół nie nadaje.
Pierwsza kura przypominała przerośniętego pisklaka wróbla, druga bliższa była kaczce, kolejna przypominała perliczkę. A ja chciałam kurę. Kurę opasłą, co siedzi wysiaduje jajka. Kolejne modele były nawet do przełknięcia, ale niewiele miały wspólnego z moją porcją rosołową. Aż do wczoraj.
Wczoraj był dobry dzień. Wczoraj udawało mi się wszystko. I wtedy przyszła ta chwila. Ten jeden jedyny moment, kiedy kura z głowy przelała się na papier, a potem na szmatkę i wyszła spod maszyny.
I jest - ona. Moja kura domowa, prosto z kurnika. Trochę tłuściutka, z główką malutką. I jest inteligentna. Niedbale potraktowana, przewraca się na bok. Ale jak mówię "wysiaduj!", ona normalnie siada i wysiaduje! Ale jajek nie daje, oj, nie daje... Ale czego nie daje, to dowygląda:)